Od wielu miesięcy obserwujemy intensywne wysiłki szkół wyższych związane z wykorzystaniem algorytmów AI w procesach dydaktycznych i administracyjnych. W tym kontekście zasadnicze pytanie brzmi: jak sprawić, aby sztuczna inteligencja była faktycznym, codziennym wsparciem podnoszącym jakość dydaktyki i zarządzania, a nie jedynie „biżuterią”, którą uczelnia może się publicznie pochwalić, a która w praktyce nie przynosi realnych korzyści?
Sztuczna inteligencja (AI) nie bez przyczyny uznawana jest za przełomową technologię. Umożliwia skrócenie czasu potrzebnego na realizację różnego typu zadań i aktywności, daje również możliwość inteligentnej automatyzacji wielu obszarów funkcjonowania organizacji.
Nie inaczej jest w przypadku szkół wyższych. Biorąc pod uwagę stopień skomplikowania struktury organizacyjnej, liczbę sfer aktywności oraz mnogość realizowanych procesów, możliwych pól do efektywnego zastosowania AI jest wiele. W związku z tym przed uczelniami stoi niewątpliwie bardzo duże wyzwanie związane z tym obszarem i z pewnością żadna z nich nie pozwoli sobie na zlekceważenie tego tematu. Za dynamicznymi zmianami technologicznymi muszą również nadążać nauczyciele akademiccy. To po to, by sprostać rosnącym oczekiwaniom studentów, szczególnie w zakresie poziomu merytorycznego zajęć. W tym kontekście AI jawi się jako cenne wsparcie w tworzeniu materiałów dydaktycznych czy ocenie studenckich prac.
– Kluczem do efektywnej implementacji sztucznej inteligencji w szkole wyższej jest zrobienie tego w sposób przemyślany, zaplanowany i co najważniejsze, uwzględniający faktyczny stan infrastruktury i systemu danej uczelni – bez upiększeń i myślenia życzeniowego. Organizacje akademickie, które od lat mądrze inwestowały w rozwój własnych systemów informatycznych są na znacznie lepszej pozycji. Dysponują one odpowiednio dużymi zbiorami danych, które umożliwiają efektywne zastosowanie algorytmów AI do wsparcia wielu procesów, zarówno zarządczych, jak i dydaktycznych – mówi Małgorzata Lelińska, dyrektorka departamentu funduszy unijnych i edukacji cyfrowej Konfederacji Lewiatan.
Jest bardzo wiele możliwych efektywnych zastosowań algorytmów AI w szkolnictwie. Stopień ich implementacji zależy wyłącznie od podejścia danej uczelni do cyfryzacji procesów i gotowości do wdrażania dalekosiężnych innowacji. Na przykład, w Wyższej Szkole Biznesu – National Louis University w Nowym Sączu, dla której od początku działalności kluczową kwestią jest innowacyjność procesu kształcenia, wśród praktycznych zastosowań AI warto wymienić:
– Wirtualna asystę – algorytmy AI pomagają studentom w planowaniu zajęć, przypominają o ważnych terminach, odpowiadają na pytania związane z kursami czy też wspierają w wyszukiwaniu informacji administracyjnych.
– Automatyczne generowanie pytań testowych – na bazie materiałów dydaktycznych wskazanych przez wykładowcę algorytmy AI generują w inteligentny sposób zestawy pytań dowolnego formatu na potrzeby kolokwiów oraz egzaminów.
– Wsparcie wykładowców w ocenie prac i zadań studenckich – wzorując się na wcześniej ocenionych przez nauczyciela rozwiązaniach wzorcowych, w tym archiwalnych zgromadzonych w systemie, AI może sugerować oceny zadań. Staje się dodatkowym weryfikatorem opinii wykładowcy, co zwiększa prawidłowość i obiektywność całego procesu oceniania.
– Wykrywanie faktu złożenia tego samego zadania lub pracy przez kilku studentów z różnych grup i kierunków, co byłoby niemożliwe w przypadku weryfikacji manualnej.
Pobierz raport „Cyfrowa transformacja w szkolnictwie wyższym”
Konfederacja Lewiatan
